کارگردان فیلم سینمایی «راز دشت تاران» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: یکی از بزرگترین مشکلات سینمای کودک در کشور ما این است که آثارمان بسیار از زمان خود عقب تر هستند! ما هنوز به این نتیجه نرسیده ایم که دیگر زمان عروسک های تن پوش و فضای فیلم های دهه ۶۰ گذشته و باید بر اساس ذائقه روز مخاطبان هدف مان مبادرت به فیلمسازی کنیم؛ ما هنوز به این باور نرسیده ایم که باید از جلوه های ویژه کامپیوتری و CG استفاده کنیم تا کودک و نوجوان امروز بتوانند با آثارمان ارتباط برقرار کنند. همه چیز در سینمای کودک ما کهنه و کلیشه ای شده و این اتفاق بسیار ناراحت کننده است.

وی با بیان اینکه امروزه کودکان به واسطه گسترده تر شدن فضای مجازی و ارتباطات به بهترین کارتون ها و فیلم های انیمیشن، رئال-انیمیشن و... دسترسی دارند اظهار داشت: کودکان امروزی همواره آثار هنری با بهترین ابزار و متریال را تماشا می کنند و به همین علت دیگر سینمای عقب افتاده و کهنه کودک ایران برایشان جذاب نیست و به سراغ آن نمی روند.

علیمردانی تأکید کرد: نکته قابل تأمل آنجا است که در تمام کشورهای پیشرفته دنیا پرهزینه ترین فیلم ها، آثار کودک هستند اما در کشور ما وضعیت فرق می کند و هر کس نمی تواند در سینمای اجتماعی و مخاطب پسند موفقیت پیدا کند ناخودآگاه به سمت سینمای بخت برگشته کودک می رود و خود را در این وادی محک می زند. در واقع در کشور ما به سینمای کودک بسیار نگاه دم دستی وجود دارد و هیچ کس به ظرفیت های آن پی نبرده است.

کارگردان فیلم سینمایی «یک فراری از بگبو» خاطرنشان کرد: مـتأسفانه همچنان مسأله اکران فیلم های کودک لاینحل باقی مانده و فیلم ها شرایط مناسبی برای پخش ندارند؛ از سوی دیگر ما سالانه جشنواره ای با عنوان پرطمطراق جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان برگزار می کنیم که هیچ دستاورد مشخص و مثبتی برای کودکان ندارد. البته بنده تأکید دارم که شخص آقای رضاداد که دبیری این جشنواره را بر عهده دارند فردی بسیار باتجربه و دلسوز برای سینمای کودک و نوجوان هستند و سال ها تجربه های خوبی در عرصه سینمای کودک داشته اند اما متأسفانه امکان و اختیار مناسبی برای فعالیت مستمر در سینمای کودک ندارند.

این سینماگر تأکید کرد: ما اگر می خواهیم به استانداردهای جهانی نزدیک شویم باید برای سینمای کودک و نوجوان هزینه کنیم؛ جشنواره بعد از برگزاری اختتامیه اش نباید تعطیل شود و بالعکس مراسم اختتامیه باید آغازی برای جشنواره فیلم کودک در سال های بعدی باشد. مسئولان سینمای کودک بایستی با تشکیل یک کارگروه با حضور فیلمسازان به روز، جوان و خلاق سینمای کودک با یکدیگر ارتباط داشته باشند و تصمیمات درستی برای سینمای کودک بگیرند و در این کارگروه نباید از فیلمسازان فریز شده و قدیمی خبری باشد!

وی ادامه داد: بنده به عنوان سینماگری که ۲ فیلم اولم در ژانر کودک و نوجوان بود و جوایز بسیاری از جشنواره دریافت کردم این نکته را بازگو می کنم که ای کاش آقایان به جای جایزه به ما برای تولید کارهای بعدی بودجه می دادند! ای کاش زحمات و تلاش های ما و گروه مان که ماه ها برای خلق جلوه های ویژه کامپیوتری فیلم تلاش کرده بودیم را به درستی می دیدند و از ما حمایت می کردند.

علیمردانی در خاتمه این گفتگو متذکر شد: من معتقدم اگر روند برگزاری جشنواره فیلم کودک به گونه ای شود که کمیت در آن بی اهمیت باشد و مسئولان به کیفیت توجه داشته باشند ما اوضاعی بسیار بهتر طی سال های آینده خواهیم داشت. مسئولان بیایند و سالی فقط ۲ فیلم کودک خوب بسازند و با همان فیلم ها جشنواره را برگزار کنند بسیار بهتر از آن است که این همه فیلم سطحی در جشنواره حضور داشته باشد. مسئولان سینمای کودک باید در پی اعتباربخشی به این رویداد سینمایی باشند، باید جذب مخاطب کنند و همه این ها فقط بودجه کافی و حمایت از فیلمسازان خلاق و جوان را می خواهد.